Başlıktan reenkarnasyona (bir kişinin ruhunun bir başka bedende dünyaya tekrar geldiğine dair inanç) inandığımı düşünebilirsiniz ama öyle değil. Ben öldükten sonra bir ahiret süreci olduğuna inanıyorum. İnancımı veya görüşümü empoze etmeye çalışmak bu yazımın ya da benim tutumumun bir parçası olmadığı gibi aslında başlık ile anlatmak istediğim şey çoğumuzun gündelik yaşamının, şu anki yaşamının keşkeler ile dolu olmasında kaynaklanmaktadır.

Yaşam deneme yanılma ile geçiyor. Doğru yapabildiklerimiz kadar hatta belki onlardan çok doğru yapamadığımız şeylerle dolu bir ömür yaşıyoruz. Bir öncekinden ders alarak, bir öncekini ömür boyu hafızamızda tutarak yeni yeni pençelerin kenarında otururcasına bakıyoruz hayata. Ah şöyle olmasaydı da şöyle olsaydılar dolduruyor zaman zaman gönlümüzü…

Çok güzel bir söz duymuştum yıllar önce. Şöyle diyordu bir düşünür: “Şimdiki aklım olsa eskiden yaptığım hataları yapmazdım. Eskiden yaptığım hatalar da olmasaydı şimdi ki aklım da olmazdı”. Bu söz aslında insan gelişiminin ve deneyiminin nasıl şekillendiğini, kader dediğimiz o muazzam planın nasıl işlediğini ve bizi biz yapan şeyin yine bizim elimiz eli ile yapılan eylemlerden kaynaklandığını gösteriyor. Hataların bir insanın gelişiminde doğrularından daha kalıcı öğrenmelere yol açtığına inanırım. Doğruların sonunda sadece mutluluk duyarız ama hataların sonunda hem zaman zaman bir miktar ceza hem de büyük bir pişmanlık duygusu kalır bize. O yüzdendir ki hatalar daha kalıcı izler bırakır benliğimizde. Bizi daha bilinçli daha uyarılmış bir şekilde tutar hayat yolunda.

İkinci bir hayat lazım bize gerçekten…

Birinci hayattan çıkardığımız tüm derslerin sonucunda daha güvenli bir şekilde ilerleyebileceğimiz bir hayat olmalı bu…

Gündelik hayatın koşturmacasına kapılmadan bir ağacın gölgesinde saatlerce oturup rüzgârı dinleyebileceğimiz bir hayattan söz ediyorum…

            Endişelerin tuzağına düşmeden huzur ile geçen ikinci bir hayat…

Sevdiklerimizi daha çok hatırlayabildiğimiz, daha çok zaman geçirebildiğimiz bir hayat…

            Hayat pahalılığını, kiraları, güç yarışlarını, hileleri geride bırakabildiğimiz ikinci bir hayat…

            Kimse için heba etmediğimiz, kimsenin de hayatını heba etmediğimiz güzelliklerle dolu bir hayat olmalı belki de…

            Nasıl olursa olsun bu hayattan ayrı ikinci bir hayat daha lazım bize…

Kalın sağlıcakla…