Erkek bakış açısı ile anneliği yorumlamak zor ve anlamsız biliyorum. Dünyanın belki de en büyük ve uzun soluklu sorumluluğudur annelik bir insan için. Annelik, doğumundan çocukluğuna, gençliğinden yetişkinliğine kadar uzanan tüm süreçlerde evladının derdini, sevincini kendi üzerinde kendi yüreğinde taşıyabilmektir. Çok şey söylenebilir aslında ya da çok şey tanımlanabilir bu kutsal duruş için. 18 çocuk dünyaya getirmiş ve 10 çocuğu hayatta kalabilmiş bir annenin evladı olarak her ne kadar annemin bizi büyütürken çektiği zahmeti anlayamamış olsam da eşimin bebeğimiz için yaptıklarını ve özverisini görünce, anneliğin hiç de kolay bir iş olmadığını daha yakından anlamış oldum. Ne gecesi ne de gündüzü olmayan, hasta olunsa bile kendi çocuğunun ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarının üzerinde tutulması gereken bir durumdur annelik bir yandan da. Peki, her anne böyle midir? Yani her anne çocukları için özverisini bu derece gösterir mi?

Mesela çocuğunu bir cami avlusuna, bir hastane köşesine bırakanın da mı anneler gününü kutlamak gerekir?

Ya da yeni doğmuş bebeğini darp edenin…

Ya bebeği hayatta kalsın diye kendini denizin soğuk sularına bırakan çaresiz annenin…

Tarlada patates toplayanın, pancar çapalayan, koyun güdenin, çalı çırpı toplayıp helal lokma kazananın…

Kimin anneler günü kutlanır?

Annelerin değeri sadece bir gün bilinmek için mi vardır ya da…

Ne zaman anlaşılır bu karşılıksız fedakârlığın değeri?

Kara toprak altında, bir mezar taşı dibinde yattıktan sonra mı?

Sahi, insan ne zaman anlar en kıymetlilerinin kıymetini?

Sadece çocuğu olan kadınlar mı annedir? Örneğin çok iyi çocuklar yetiştiren bir öğretmen, hastalarına kendi öz canı gibi bakan bir doktor da bu toplumun “ana”sı değil midir?

Bir toplumun yücelmesini istiyor isek annelerine kadınlarına yüksek derecede saygı duymamız gerektiğini asla unutmamız gerekmektedir. Her ne kadar aile toplumun belirleyici unsurudur desek de aslında bir kadının tutumu toplumun en belirleyici değeridir. Bu yüzden mutlu bir kadın mutlu bir yuvadır ve mutlu bir yuva mutlu bir şehir ve mutlu bir ülkedir. Mutlu olan insanlar da daha üretkendir. Toplumsal hedefler belirlenirken refahının geliştirilmesi en elzem olanlar kadınlarımızdır. Okullarımızda da üretken, özgüvenli ve mutlu çocuklar yetiştirmenin yolu yine iyi yetişmiş bir anne figüründen geçmektedir.

Tüm bu değerlendirmeler neticesinde ortaya çıkan tablo kadının değerinin “anneler günü”, “kadınlar günü” gibi ticari kaygıların ön planda olduğu günlere kurban edilmemesi gerektiğidir. Erkek çocuklara ilk başta kendi annelerine ve kız kardeşlerine saygı duymak ve yardım etmek öğretilmeli ki ileride toplumsal hayata geçişte kolay adaptasyon sağlayabilsinler.   En güzel duygu ve dileklerimle, topluma zenginlik katan, nesillerin yetişmesine pozitif katkı sunan, onurlu bir hayat için mücadele eden tüm kadınların anneler günü kutlu olsun!

Kalın Sağlıcakla…